داستان دهم از کتاب داستان راستان  

                             امام باقر ، محمد ابن علی ابن الحسین علیه السلام ، لقبش باقر است . باقر یعنی شکافنده .                                            

به آن حضرت "باقر العلوم" می گفتند یعنی "شکافنده دانش ها"

مردی مسیحی به صورت سخریه و استهزاء کلمه باقر را تصحیف کرد به کلمه "بقر" یعنی گاو، به آن حضرت گفت " انت بقر"

امام بدون آن که از خود ناراحتی نشان بدهد و اظهار عصبانیت کند ، با کمال سادگی گفت :

" نه ، من بقر نیستم ، باقرم"

مسیحی : تو پسر زنی هستی که آشپز بود .

امام : شغلش این بود ، عار و ننگی محسوب نمی شود .

- مادرت سیاه و بی شرم و بدزبان بود .

- اگر این نسبتها که به مادرم می دهی راست است که خداوند او را بیامرزد و از گناهش بگذرد ،

و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستی .

مشاهده این همه حلم از مردی که قادر بود همه گونه موجبات آزار یک مرد خارج از دین اسلام را فراهم آورد ،

کافی بود که انقلابی در روحیه مرد مسیحی ایجاد نماید و او را به سوی اسلام بکشاند .

بعضی از شهدا وضعیت خانوادگی خاصی داشتند . شهید جعفر الوند نژاد تک فرزند بود . شهید محمد حسین حق جو پنج دختر داشت . شهید اکبر آخش فقط بیست روز می شد که ازدواج کرده بود . شهید حنیفه خلیلی شاد که در دوسالگی پدر و در چهارسالگی مادرش را از دست داده بود ، هجده روز قبل تنها فرزندش به دنیا آمده بود . شهید امر الله جوادی که یک سال از من کوچک تر بود (15ساله) ، دومین شهید خانواده بود . شهید عبدالرضا دیرباز قرار بود این بار که برگردد ازدواج کند . شهیدان سید بهمن خشاوه و هدایت الله رکنی و هفت شهید دیگرِ جاده ی خندق چند ماه بعد از شهادتشان ، اولین فرزندانشان به دنیا می آمد ...

قسمتی از کتاب پایی که جاماند


-------------------------------------------------------------------------------------------------------

نامردی اگه پشت کنی به این شهدا ....

امام خامنه ای :

غرب، فرهنگ خود را تحت نام استاندارد های جهانی به ملت ما تحمیل میکند.

رشد سیاسی ذهن مردم، خودش یک کار فرهنگی است.

معیار اصلی در انتخابات رییس جمهور این است که

***کسانی باشند که همتشان بر حفظ عزت و حرکت کشور در جهت انقلاب باشد.***

فیلمی منتشر نشده از هاشمی رفسنجانی/ وقتی هاشمیِ 78، هاشمیِ 88 را نقد می‌کند!

 لینک را کپی کرده و در مرورگر خودتان بزنید تا سایت باز شود

http://www.rajanews.com/detail.asp?id=156724

بسم ربِّ الشهدا ....

#نمیدانم

نوشته هایت را که پاره کردی ...

پایــــــ عقلت را روی دلت نهادی ...

یا که دست دلت را دراز کردی و َ ...

افکارت را از قهقرا به وادی عشق کشاندی ...

#نمیدانم

به عشق فکه که رفتیــــ ...

رفتی خاطره بیاوری ...

یا که خاطره بســـــــــازی ...

#نمیدانم

با نامیدن سالروز تولدت ...

به نام "هنر انقلابی" ...

می خواهند بگویند ...

"تو یک هنرمند انقلابی بوده ایــــــــــــــــــ

........................... یا یک هنرساز انقلابی خواهی بود ............................

ولی یک چیز را خوب می دانم !!

هر چه بودی ای
                      هر چه هستی
                                       هر چه خواهی بود

مرا آن است آرزو .....

االهم الرزقنی الشهاده فی سبیلک

دلنوشته نویسنده

گاف دوباره بی بی سی

رسانه سلطنتی انگلیس در یکی از گزارش‌های خود به موضوع حجاب در اسلام توهین کرد و بر پایه اطلاعات غیرعلمی در این زمینه ایرانیان را به باد انتقاد گرفت.

امام خامنه ای:
بسیجی نیازی به محافظه کاری ندارد یک کارت عضویت دارد آن هم
سند شهادتش است...

عزت ، دشمنان نامرئی دارد ... از جمله " لذت" و " منفعت" ...

نمی آیند به انسان بگویند می خوایم ذلیلت کنیم ... می کشوننش سمت لذت طلبی محض...

خود لذت در حد معمول یا منفعت در حد عادی که باید برایش تلاش شود ، بد نیست اما وقتی خلل به عزت انسان میزنه ، مشکل داره

پیچ ماهواره رو که باز می کنی ،

شبکه های فرهنگیش که همه داره جوون رو سمت لذت طلبی محض می کشونه ...

شبکه های سیاسی آن هم که مدام صحبت منفعت شخصی رو می کنه ...

" پاره ای از سخنان آقای علیرضا پناهیان " // دوشنبه 26/2/92 بیت رهبری ..


ملت شیعه بایدعزتش را حفظ کند ...

بزرگـی می گفت:

برای رســـــیدن بـــه کبــــــریا

بایـــد نـه کبــــــر داشـــــت ، نه ریــــــا . . .

دلهاتان را از ""دنیا"" بیرون کنید.....
پیش از آنکه بدنهاتان را از آن بیرون کنند ...

دیگر می خواهم ببرم ...

از هر چه قافیه است

هر قالبی که مرا ز تو دور می کند ....

هربار که به تومی اندیشیدم ؛

به دنبال قافیه هایــــــــ سرگردان کویت می شدم و

آخر هم به تو نمی رسیدم !

یادم می رفت باید از تو بگویم ...

نه ترتیب قافیه ها در غزل !

باید از قصیده ی دلت بنویسم

از غزل چشمانت که ردیف می کند تمام قافیه ها را ...

باید از نگاهت مثنوی ساخت ...

همان ها که سنگینی اش بر گناهانم ؛

وزنی شایسته به ابیات می دهد ....

آری باید نوشت ...

بی هیچ قافیه !

بی هیچ وزن !

بی هیچ قالب !

باید چیز دیگری نوشت ... تازه ... نو ...

باید نوشت از انتظار ...

به سبکی سپید ؛

باید نوشت ... " بس است گناه ! #مهدی چقدر انتظار ما را بکشد " ...

باید نوشت !

خارج از قافیه ها گفت ...

"ما منتظر نیستیم .... اوست منتظر حقیقی "

فـکـر کـن ...
چـنـد چـفــیـه ،
خـونـی شـد ،
تــا ،
چـــادری ، خـاکـــی نـشـود ...

مجری اخبار می گوید " کمتر از 17 ساعت تا تحویل سال مانده است "

دلم تنگ شده از همین الان !! خاصـــیِـِـــت آدمی هست ...

دلش همیشه تنگ می شود !

دلم تنگ می شود برای لحظه های 18 سالگیم ...

برای لحظات #از-دست-رفته سال 91

برای شادیها و غم هایـــــــش ... برای مردگان و زندگانش ...

دلم تنگ خواهد شد ...........

برای آفتابش .... برای بارانش .... برای برف #نداشته اش ...

دلم تنگ می شود برای جمعه هاــــــــــیـــــش .... همان هایــــــ---- که به امیدی بلند میشدیم و سحر را با ندبه افطار می کردیم !

دلم تنگ می شود

برای این عمر از دست رفته ام ... برای این سن که نه #شهادت نصیبش شد و نـــــــــه #ظهور

دلم برای محبت هاییـ... که وظیفه ام بوده و انجام نداده ام تنگ می شود ...

خاصــــــــــیِِِِِِِِِِــــِِِِِت آدمی ــــــــست

دلش تنگ که می شود ...

گوشه ای می نشیند و بغض می کند ...

آرام آرام ... آرام تر !! دلتنگ تــــــــر می شود برای #نجف نود و یک ...

برای #بین-الحرمین نود و یک ...

برای #صحن-انقلاب نود و یک ...

برای #زیارتگاه-بانو-معصومه-سلام-الله-علیه ...

خوب که دلش گرفت ...

اشکش که ریخت .... تنگ تر می شود دلش برای #محرم نود و یک ...

می رود و میرسد به گلزار رفتن هایـ«ـ نود و یکی!! برای رفاقت هایــــــ #شهدایی ...

آرام تر که شد ... جان که داد کنج اتاق ... ندای "یا مقلب القلوب " سر می دهند ....

شاید بهتر باشد بگم سال نود و دو هم دلتنگ آغاز می شود ...

#اللهم-العجل-لولیک-الفرج

#اللهم-الرزقنی-الشهادت-فی-سبیلک ... در سال 92

" التماس دعا ... برایتان سالی پر ز برکت و رحمت آرزو دارم "

دانشجویان ترم اول می گفتند

که دکتر می خواست آنها را به مشهد ببرد ،

اما موفق نشد به همین دلیل به آنها گفته بود که به جای مشهد همه ی شما را میبرم امامزاده صالح !

مدتی بعد دکتر شهید شد و در امامزاده صالح دفن شد .

دانشجو ها هم دسته جمعی رفتند سر مزارش!

نمیدام چرا به شدت دوست دارم به طراح انتشارات خیلی سبز "آفرین" بگویم

دوستم چندروز پیش دستش بود ...

گذاشت روی میز ...

اون زنگو داشتم به جلد کتاب تست دینی کنکور فکر می کردم ............

و هفـــته ایست که ظرف نباتمان خالی ست

                                               و چایی می خـورم و حســرت خــراسان را ...

یه نفر می گفت :

" اگر دولتی بتونه برای چندتا ساندیس با چند اتوبوس چندین میلیون جمعیت رو در یکمیدان جمع کند ،

این دولت باید حتما حکومت کند "

آقای خامنه ای! بگویید دیگر روضه حضرت قاسم(ع) نخوانند !!

در یکی از روزهای سال 1362 ، زمانی آیت الله خامنه ای ، رییس جمهور وقت ، برای شرکت در مراسمی از ساختمان ریاست جمهوری ، واقع در خیابان پاستور خارج می شد ، در مسیر حرکتش تا خودرو ، متوجه سر و صدایی شد که از همان نزدیکی شنیده می شد.
صدا از طرف محافظ ها بود که چند تای شان دور کسی حلقه زده بودند و چیز هایی می گفتند. صدای جیغ مانندی هم دائم فریاد می زد : «آقای رییس جمهور! آقای خامنه ای! من باید شما را ببینم» . رییس جمهور از پاسداری که نزدیکش بود پرسید: «چی شده ؟ کیه این بنده خدا؟» پاسدار گفت: «نمی دانم حاج آقا! موندم چطور تا این جا تونسته بیاد جلو.ٰ» پاسدار که ظاهرا مسئول تیم محافظان بود ، وقتی دید رییس جمهور خودش به سمت سر و صدا به راه افتاد ، سریع جلوی ایشان رفت و گفت: « حاج آقا شما وایسید ، من می رم ببینم چه خبره» بعد هم با اشاره به دو همراهش ، آن ها را نزدیک رییس جمهور مستقر کرد و خودش رفت طرف شلوغی. کمتر از یک دقیقه طول کشید تا برگشت و گفت: «حاج آقا ! یه بچه اس. می گه از اردبیل کوبیده اومده این جا و با شما کار واجب داره . بچه ها می گن با عز و التماس خودشو رسونده تا این جا. گفته فقط می خوام قیافه آقای خامنه ای رو ببینم ، حالا می گه می خوام باهاش حرف هم بزنم».
رییس جمهور گفت: « بذار بیاد حرفش رو بزنه. وقت هست».
لحظاتی پسرکی 12-13 ساله از میان حلقه محافظان بیرون آمد و همراه با سرتیم محافظان ، خودش را به رییس جمهور رساند. صورت سرخ و سرما زده اش ، خیس اشک بود . هنوز در میانه راه بود که رییس جمهور دست چپش را دراز کرد و با صدای بلند گفت: «سلام بابا جان! خوش آمدی» پسر با صدایی که از بغض و هیجان می لرزید ، به لهجه ی غلیظ آذری گفت: « سلام آقا جان! حالتان خوب است؟» رییس جمهور دست سرد و خشکه زده ی پسرک را در دست گرفت و گفت :« سلام پسرم! حالت چطوره؟» پسر به جای جواب تنها سر تکان داد. رییس جمهور از مکث طولانی پسرک فهمید زبانش قفل شده. سرتیم محافظان گفت :« اینم آقای خامنه ای! بگو دیگر حرفت را » ناگهان رییس جمهور با زبان آذری سلیسی گفت: « شما اسمت چیه پسرم؟» پسر که با شنیدن گویش مادری اش انگار جان گرفته بود ، با هیجان و به ترکی گفت:« آقاجان! من مرحمت هستم. از اردبیل تنها اومدم تهران که شما را ببینم.»
آقای خامنه ای دست مرحمت را رها کرد و دست رو ی شانه او گذاشت و گفت:‌« افتخار دادی پسرم. صفا آوردی . چرا این قدر زحمت کشیدی؟ بچه ی کجای اردبیل هستی؟» مرحمت که حالا کمی لبانش رنگ تبسم گرفته بود گفت: « انگوت کندی آقا جان! » رییس جمهور پرسید: « از چای گرمی؟» مرحمت انگار هم ولایتی پیدا کرده باشد تندی گفت: « بله آقاجان! من پسر حضرتقلی هستم» .آقای خامنه ای گفت: « خدا پدر و مادرت رو برات حفظ کنه.»
مرحمت گفت: « آقا جان! من از ادربیل آمدم تا این جا که یک خواهشی از شما بکنم.» رییس جمهور عبایش را که از شانه راستش سر خوره بود درست کرد و گفت: « بگو پسرم. چه خواهشی؟»
-آقا! خواهش می‌کنم به آقایان روحانی و مداحان دستور بدهید که دیگر روضه حضرت قاسم(ع) نخوانند!
-چرا پسرم؟
مرحمت به یک باره بغضش ترکید و سرش را پایی انداخت و کلماتی بریده بریده گفت: « آقا جان ! حضرت قاسم(ع) 13 ساله بود که امام حسین(ع) به او اجازه داد برود در میدان و بجنگد، من هم 13 سالم است ولی فرمانده سپاه اردبیل اجازه نمی‌دهد به جبهه بروم . هر چه التماسش می‌گوید 13 ساله‌ها را نمی‌فرستیم. اگر رفتن 13 ساله ها به جنگ بد است، پس این همه روضه حضرت قاسم(ع) را چرا می خوانند؟ » حالا دیگر شانه های مرحمت آشکارا می لرزید. رییس جمهور دلش لرزید. دستش را دوباره روی شانه مرحمت گذاشت و گفت:« پسرم! شما مگر درس و مدرسه نداری؟ درس خواندن هم خودش یک جور جهاد است» مرحمت هیچی نگفت. فقط گریه کرد و این بار هق هق ضعیفی هم از گلویش به گوش می رسید.
رییس جمهور مرحمت را جلو کشید و در آغوش گرفت و رو به سرتیم محافظانش کرد و گفت :« آقای...! یک زحمتی بکش با آقای ... تماس بگیر بگو فلانی گفت این آقا مرحمت رفیق ما است. هر کاری دارد راه بیاندازید. هر کجا هم خودش خواست ببریدش.بعد هم یک ترتیبی هم بدهید برایش ماشین بگیرند تا برگردد اردبیل. نتیجه را هم به من بگویید»
آقای خامنه ای خم شد ، صورت خیس از اشک مرحمت را بوسید و گفت : « ما را دعا کن پسرم. درس و مدرسه را هم فراموش نکن. سلام مرا به پدر و مادر و دوستانت در جبهه برسان» و...
کمتر از سه روز بعد ، فرمانده سپاه اردبیل ، مرحمت را خوشحال و خندان دید که با حکمی پیشش آمد. حکم لازم الاجرا بود. می توانست باز هم مرحمت را سر بدواند و لی مطمئن بود که می رود و این بار از خود امام خمینی حکم می آورد. گفت اسمش را نوشتند و مرحمت بالا زاده رفت در لیست بسیجیان لشکر 31 عاشورا.

مرحمت به تاریخ هفدهم خرداد 1349 در یک کیلومتری تازه کند «انگوت» در روستای «چای گرمی»، متولد شد. امام که به ایران برگشت ، مرحمت کلاس دوم دبستان بود. 13 ساله که شد ، دیگر طاقت نیاورد و رفت ثبت نام کرد برای اعزام به جبهه. با هزار اصرار و پادرمیانی کردن این آشنا و آن هم ولایتی ، توانست تا خود اردبیل برود ، اما آن جا فرمانده سپاه جلوی اعزامش را گرفت. مرحمت هر چه گریه و زاری کرد فایده ای نداشت. به فرمانده سپاه از طرف آشناهای مرحمت هم سفارش شده بود که یک جوری برش گردانید سر درس و مشقش. فرمانده سپاه آخرش گفت : «ببین بچه جان! برای من مسئولیت دارد. من اجازه ندارم 13 ساله ها را بفرستم جبهه. دست من نیست.» مرحمت گفت : «پس دست کی است؟» فرمانده گفت: «اگر از بالا اجازه بدهند من حرفی ندارم» همه این ها ترفندی بود که مرحمت دنبال ماجرا را نگیرد. یک بچه 13 ساله روستایی که فارسی هم درست نمی توانست صحبت کند ، دستش به کجا می رسید؟ مجبور بود بی خیال شود. اما فقط سه روز بعد مرحمت با دستوری از بالا برگشت .
مرحمت بالازاده تنها یک سال بعد ، در عملیات بدر ، به تاریخ 21 اسفند 1363 با فاصله بسیار کمی از شهادت مرادش ، مهدی باکری ، بال در بال ملائک گشود و میهمان سفره ی حضرت قاسم (علیه السلام) گردید.

یک صلوات تقدیم به روح بزرگ و ملکوتی اش ...

از مرحمت بالازاده ، وصیت نامه ای بر جای مانده است که متن کامل آن را در زیر می خوانید. وصیت نامه ای که نشان می دهد روحش نمی توانست در کالبد 13 ساله اش آرام بگیرد:

وصیت نامه مرحمت بالازاده جمعی لشکر عاشورا ،گردان علی اکبر

به نام خداوند بخشنده مهربان

از اینجا وصیت نامه ام را شروع می‌کنم.
با سلام بیکران به پیشگاه منجی عالم بشریت حضرت مهدی(عج) و با سلام بیکران به رهبر مستضعفان، ابراهیم زمان، خمینی بت شکن و با سلام بی کران به مردم ایثارگر و شهید پرور ایران، که همچون امام حسین(ع) و لیلا، پسرشان را به دین اسلام قربانی می‌دهند.

آری ای ملت غیور شهید پرور ایران! درود بر شما! درود برشما که همیشه در مقابل کفر ایستاده اید و می‌ایستید تا آخرین قطره خونتان.
درود برشما ای ملت ایران! ای مشعل داران امام حسین ! تا آخرین قطره خونتان از این انقلاب و از رهبر این انقلاب خوب محافظت کنید تا که این انقلاب اسلامی را به نحو احسن به منجی عالم بشریت تحویل بدهید.

و ای پدر و مادر عزیزم ! اگر این پسرتان در راه اسلام به شهادت برسد، افتخار کنید که شما هم از خانواده شهدا برشمرده می‌شوید.
ای پدر و مادر عزیزم! از شما تقاضایی دارم .
اگر من شهید بشوم گریه نکنید. اگر گریه بکنید به شهدای کربلا و شهدای کربلای ایران گریه بکنید تا چشم منافقان کور بشود و بفهمند که ما برای چه می‌جنگیم. حالا معلوم است که راه تنها یک راه است که آن راه هم راه اسلام و قرآن است.
و آخر وصیت می‌کنم راه شهیدان را ادامه بدهید و اسلحه شان را نگذارید در زمین بماند.
و مادرم و پدرم چنانچه من می‌دانم لیاقت شهادت را ندارم ولی اگر خداوند بخواهد که شهید بشوم مرا حلال کنید و من هم شهادت را جز سعادت نمی دانم. یعنی هر کس که شهید می‌شود خوش به حالش که با شهدا همنشین می‌شود. و از تمام همسایه‌ها و از هم روستایی هایمان می‌خواهم که اگر از من سخن بدی شنیده اید و کارهای بدی دیده اید حلال بکنید. و برادرانم اسحله ام را نگذارند در جا بماند و خواهرانم با حجاب با دشمنان جنگ کنند. خدایا تو را قسم می‌دهم که اگر گناهانم را نبخشی از این دنیا به آن دنیا نبر.
خدایا خدایا تو را قسم می‌دهم به من توفیق سربازی امام زمان(عج) و نائب برحق او خمینی بت شکن را قرار دهی. تا در راه آنها اگر هزاران جان داشته باشم قربانی بدهم.

کربلا کربلا یا فتح یا شهادت
جنگ جنگ تا پیروزی

خبرنگار:شما چند سالی هست که توفیق روضه‌خوانی در محضر مقام معظم رهبری را پیدا کرده‌اید، از مجالس آقا برایمان بگویید!

 آقای میرداماد:خب احساس بنده قابل وصف نیست، چون در محضر نائب امام زمان(عج) بودن و

خواندن بسیار سنگین و البته دلنشین است، ولی هر کدام از جلساتی که ما داشته‌ایم،

فضای خاص خودش را داشته است.

 عمده تذکرات آقا در این مجالس از یادم نمی‌رود

 شب تاسوعای سال  ۸۴ رفتم خدمت ایشان، آقا می‌دانستند که من از قم می‌آیم، پرسیدند:

 «جلسه قم شما تعطیل است؟»

 گفتم: «خیر سریع بر می‌گردم».

 فرمودند: «سریع برگردید، من هم راضی نیستم، شما این همه راه را می‌آیید»

 گفتم: «آقا ما با سر می‌آییم خدمت شما»

 و حضرت آقا پاسخ حکیمانه‌ای دادند:

 «سعی کنید آن جبهه و خاکریزی را که در قم دست گرفته‌اید،حفظ کنید،

هر کدام از شما یک فرمانده جبهه فرهنگی اهل بیت هستید»

 وقتی برگشتیم و با آقای سلحشور صحبت شد، گفتیم همین که ایشان تاکید کردند که

این جبهه را ترک نکنید، پس به ما فهماندند که

 ما سربازیم و به مقام سربازی رسیده‌ایم،

پس شرایط خیلی متفاوت است، از آن سال به بعد با بصیرت بیشتری مجلس‌داری می‌کنیم.

منبع:به تلخیص از فارس نیوز...

از سایت علویون

شهید سید مرتضی آوینی :

آرمانخواهی انسان مستلزم صبر بر رنجهاست                                        پس برادر خوبم برای جانبازی در راه آرمانها                                         یاد بگیر که در این سیاره رنج صبورترین انسانها باشی..

 هر وقت می خواهیم با سید برویم توی شهر قدمی بزنیم

یکی دو نفر جلوتر می روند، تا اگر بوی کباب شنیدند، خبرش کنند؛

حساسیت دارد به بوی کباب، حالش خیلی بد می شود.

یک بار خیلی اصرار کردیم که چرا؟

گفت: اگر در میدان مین بودی و به خاطر اشتباهی،

چاشنی مین فسفری عمل می کرد و دوستت برای اینکه معبر و عملیات لو نرود،

آن را می گرفت زیر شکمش و ذره ذره آب می شد و حتی داد نمی زد

و از این ماجرا، فقط بوی گوشت کباب شده توی فضا می ماند، تو به این بو حساس نمی شدی؟

منبع:نشریه گلبرگ،شماره 114   

ای شهدا ، برای ما حمدی بخوانید ...

که شما زنده اید و ما مرده ...

 استاد پناهیان :

کسانی که تو فیلم و سریالاشون روابط دختر و پسر رو از اون حدی که باید ،

مهمتر نشون میدن " خائن " هستن ....

حتی اگه تو اون فیلم همه خانمها چادری باشن یا مامان بزرگا نماز بخونن

( چون ظاهرا نماز شده فقط برا مامان بزرگا ) !!!